Statushouders moeten zo snel mogelijk aan het werk. Wanneer is iets passend werk? Laat je de statushouder dit bepalen of bepalen wij dat voor hen?
De ene gemeente zegt ‘ga eerst werken en dan kijken we verder’, de andere gemeente investeert in meer begeleiding en stopt veel energie in het vinden van de juiste plek. Het is van belang om een goede inschatting te maken. Er is veel laaggeschoold werk, maar wie laat je afwassen in een spoelkeuken? De student die een bijbaantje zoekt of de ongeschoolde nieuwkomer?
Een bijbaantje kan een opstap zijn naar meer, maar tijdens het afwassen is er weinig verdere taalontwikkeling. Voor de laaggeschoolden bestaat de kans dat zij bij dit werk blijven hangen. Ook ontwikkelen ze dan maar weinig netwerk. Veel hoogopgeleiden willen hun oude baan weer oppakken. Hoe kun je hen hierin ondersteunen en is dit wel altijd haalbaar? Hoe kan je mensen motiveren om ook ander werk aan te pakken?